Handige begrippenlijst voor uw waterbehandeling
In deze begrippenlijst komen verschillende benamingen over de waterbehandeling van het zwembad aan bod.
Antikalk
Verwijdert de kalkaanslag die leidingen verstopt en een voedingsbodem voor algen vormt.
Broom (verboden in de Benelux)
Een antioxidans uit de familie van de halogenen, zoals chloor, wordt gebruikt voor de ontsmetting.
Broom wordt uit zeewater of zoute bronnen gewonnen en is minder agressief voor de huid, de ogen en het haar dan chloor. Het is minder gevoelig voor de pH en blijft volledig effectief tot een pH van 7,8. Vooral aanbevolen voor verwarmde zwembaden, waar de temperatuur de pH doet stijgen.
Actief chloor
Dit voor de ontsmetting beschikbare chloor is afhankelijk van de pH. Bv.: bij een pH van 7,2 is chloor voor 70% actief. Bij een pH van 7,8 is het slechts voor 30% actief.
Gecombineerd chloor
Dit is het resultaat van de vernietiging door het chloor van de stoffen die het door oxidatie afbreekt, wat ook wel chloramine wordt genoemd. Het heeft geen invloed op de micro- organismen die bestrijden dienen te worden. Alleen een regelmatige shock behandeling vermindert het gecombineerd chloor en maakt het chloor weer voldoende actief.
Anorganisch chloor
Dit is chloor zonder cyaanzuur of stabiliseermiddel.
Totaal chloor
Is de som van het vrije en van het gecombineerde chloor. Het totale chloor en het vrije chloor kunnen worden gemeten met de Aquachek 7 teststrips.
Natriumchloride
Is het zout dat men in het water doet en dat door de elektrolyse wordt omgezet in natriumhypochloriet voor de ontsmetting van het zwembad. Het zout moet zo zuiver mogelijk zijn, om de elektrode niet te snel te beschadigen en geen vlekken op de liner achter te laten.
Shock behandeling
Is een waterbehandeling die het water extra ontsmet. Een shock behandeling voorkomt de opeenhoping van besmettende stoffen, optimaliseert de werking van het ontsmettingsmiddel, minimaliseert het chloraminegehalte en verbetert de helderheid van het water. Men gebruikt hiervoor speciaal chloor of broom en past de pH aan de behandeling aan (7,2 tot 7,4 is ideaal voor chloor, 7,4 tot 7,8 voor broom).
Bufferwerking
Onmisbaar om te sterke schommelingen van de pH te voorkomen. De bufferwerking wordt bereikt door de TAT (totale alkalimetrische titer) nauwkeurig te regelen. Door de bufferwerking wordt het pH gestabiliseerd.
Vlokmiddel
Aluminium- of ijzersulfaat dat de microdeeltjes in het water doet samenklonteren, zodat ze door de filter worden opgevangen. Verbetert zo de fijnheid van de filtering. Niet aanbevolen voor filters met kiezelwier. Een voorbeeld is ACTI FLOC of ACTI FLOC BAG, vloeibaar of in patroon.
Actieve zuurstof (Met vergunning in de Benelux)
Een ontsmettend oxidatiemiddel dat voorkomt in producten zoals waterstofperoxide (vloeibaar) of kaliummonopersulfaat (vast). Zeer actief tegen micro-organismen. Actieve zuurstof heeft echter geen blijvende werking. Ze moet worden gebruikt in combinatie met een ander product, een zogenaamde activator, die de behandeling blijvend maakt.
DPD-tabletten
Een analyseset om na te gaan of het chloor in het water wel of niet actief chloor is. DPD N°1 bepaalt het vrije chloor, DPD N°2 het monochloramine, DPD N°3 de di- en trichloramines en DPD N° 4 het totale chloor (actief + reserve + chloramines). Voor privézwembaden zijn alleen de DPD N° 1-tabletten nuttig.
pH of waterstofpotentieel
Is een meting van de zuurtegraad of de alkaliniteit van het water. Meestal wordt een pH tussen 7,2 en 7,4 aanbevolen. Een pH van meer dan 7,8 leidt tot kalkaanslag op de apparatuur en is oncomfortabel voor de zwemmers, omdat het water agressief is voor de huid; een hoge pH bevordert ook de ontwikkeling van algen die zich met calcium en magnesium voeden. Een pH onder de 7 veroorzaakt corrosie. De pH wordt gemeten met een elektronische tester, zoals de teststrookjes van Aquachek.
PHMB (Met vergunning in de Benelux)
Polyhexanide biguanide Bactericide: een algendodend middel met vlokvormend vermogen. Moet worden
gecombineerd met een oxidatiemiddel zoals waterstofperoxide. Het gebruik van PHMB in een zwembad met chloor vereist een voorafgaande neutralisering van het chloor (met ACTI neutralisator). Omgekeerd moet met PHMB behandeld water volledig worden ververst voor men chloor mag gebruiken.
Ppm
De afkorting van ‘part per million’, is de standaardmaat voor de gehalten van de verschillende stoffen. Dit komt overeen met mg/l of g/m3.
Remanentie
De duurzaamheid in de tijd van de werking van een product.
Stabiliseermiddel
Of cyaanzuur, beperkt de aantasting van het chloor door Uv-straling. Zorgt voor een langere werking van het chloor. Een teveel aan stabiliseermiddel (meer dan 75 ppm) is schadelijk omdat het de werking van het chloor belemmert. Men kan de concentratie van het stabiliseermiddel alleen verlagen door het zwembad gedeeltelijk te legen.
TAC
Totale alkalimetrische titer, meet de concentratie van hydraten, carbonaten en bicarbonaten in het water. Wordt uitgedrukt in Franse graden. De referentiewaarde ligt tussen 10 °f en 30 °f. Een evenwichtige TAT is essentieel voor een goede stabiliteit van de pH. Er bestaan de producten die de alkaliniteit van het water verhogen als ze te laag is, om zo de pH op een goed peil te houden, zoals Acti Alkafix.
SDT of TDS
Totale meting van de opgeloste vaste stoffen. De meting gebeurt door het water te laten verdampen en de resterende vaste stoffen te wegen. Deze meting geeft aan hoeveel verschillende stoffen als calcium, magnesium, carbonaten en bicarbonaten in het water opgelost zijn. Een hoog TDS kan het water troebel maken, corrosie en kalkaanslag veroorzaken. Een hoge waarde kan tevens de normale behandeling minder effectief maken. Men kan dit probleem oplossen door het water gedeeltelijk te verversen. Bij een spa betekent het dat het tijd is om het water in de kuip te vervangen. 1000 tot 2000 ppm is een aanvaardbaar gemiddeld bereik.
HT
De hydrometrische titer is het gehalte opgeloste kalk en magnesium, als meting van de hardheid van het water. De meting wordt uitgedrukt in Franse graden. Een goede waarde voor een zwembad ligt tussen 10°f en 25°f.
